Fundi i një lidhjeje është gjithmonë një çështje e vështirë, pavarësisht sa zgjat dhe kushdo që vendos. Fazat e ndarjes kanë diçka të përbashkët me ato të hidherimit, si ndjenjat e mohimit, zemërimit dhe përfundimisht pranimi. Por sa kohë na duhet për të kapërcyer një ndarje?
Nuk ka përgjigje specifike, konfirmojnë psikologët. Varet nga sa zgjati lidhja, sa fort ndiheshim për të, sa investuam dhe sa e rëndësishme ishte ajo në jetën tonë. Zakonisht, megjithatë, procesi zhvillohet brenda 3-4 muajve të parë, por marrëdhëniet e jetës mund të duhen 1-2 vjet për t’u kapërcyer.
Faza e parë: Shoku
Kjo fazë është veçanërisht intensive nëse nuk e merrnim vendimin ose as nuk dyshonim se do ta merrnim. Në shok ne përjetojmë dhimbje, çorganizim dhe konfuzion. Ne mund të përpiqemi ta racionalizojmë atë dhe të ndiejmë një nevojë të fortë për të kuptuar se çfarë shkoi keq. Pyesim veten: “Pse ndodhi kjo?” ose “Si mund ta bënte këtë për mua?” Përgjigjet janë gjithmonë më komplekse. Por e dukshme “pse” është reagimi ynë i parë.
Faza e dytë: Mohimi
Shoku dhe mohimi janë të ndërthurura ngushtë teksa luftojmë për të kuptuar realitetin. Ndërsa i afrohemi mohimit, ne kërkojmë informacione të tjera dhe fokusohemi shumë në gjëra të tilla si: “Ai tha se do të më donte përgjithmonë” ose “Ai premtoi se do të shkonim me pushime”.
Në mohim, zakonisht nxjerrim në sipërfaqe të gjitha ato gjëra që partneri ynë kishte thënë dhe që tregonin se lidhja do të vazhdonte. Fillojmë të mendojmë se pasi i themi të gjitha këto, nuk është e mundur të ndahemi. Ne përpiqemi të bindim veten se ish-partneri ynë nuk e kishte menduar ose se do të ndryshojë mendje.
Faza e tretë: Negocimi
Në këtë fazë mund të kthehemi tek e para. Në një përpjekje për të rregulluar dhe përmirësuar gjërat, ne mund të fillojmë të negociojmë – me veten ose me të. Jemi të tunduar të bëjmë pyetje si “Çfarë duhet të bëj ndryshe?” dhe “A mund të kemi një shans tjetër dhe të provojmë përsëri?”
Ne do të fillojmë të mendojmë për të gjitha “po sikur” dhe shpesh të fajësojmë veten për gabimet që kanë ndodhur në marrëdhënie. Pas një kohe dhe pasi të dyja palët i shohin gjërat me më shumë qartësi mendore, jemi dakord që është më mirë të shmangni komunikimin në këtë fazë. Në fazat e hershme, ne jo gjithmonë mendojmë logjikisht, kështu që nëse doni të ecni përpara dhe të shëroni plagën tuaj, ju të dyve ju duhet hapësirë e mjaftueshme.
Faza 4: Zemërimi
Pas tre fazave të para, realiteti i ndarjes fillon të “ulet” brenda nesh. Dhe lind një zemërim për atë që ka ndodhur. Kjo fazë mund të vijë nga shumë vende të ndryshme në varësi të kontekstit të marrëdhënies. Jeni të zemëruar sepse ndiheni të tradhtuar? Sepse ndarja erdhi papritur? Jeni të zemëruar me veten që nuk investoni më shumë në marrëdhënie?
Mund të jetë një kombinim i gjërave. Shpesh, megjithatë, zemërimi është një emocion që shfaqet përpara se të përballemi me gjëra më të thella, si dhimbje, zhgënjim, turp, dëshpërim, etj.
Hapi 5: Trishtim dhe hidherimi
Sapo ulet zemërimi, fillon procesi i vërtetë i hidherimit. Në këtë pikë, ne po e pranojmë gradualisht realitetin, megjithëse mund të mos e keni pranuar ende që ai ka mbaruar me siguri. Dhimbja e një lidhjeje është krejtësisht normale dhe e pritshme. Në fund të fundit, jo vetëm që humbasim personin me të cilin ishim, por në një farë mënyre humbasim edhe anën tonë që shprehej në marrëdhënie.
Përveç kësaj, ne duhet të përballemi me humbjen e besimit që lidhja na siguronte, si planet e së ardhmes, miqtë e përbashkët, familja dhe gjithçka tjetër që ndamë. Këtu lindin shpesh ndjenja të forta trishtimi, braktisjeje dhe vetmie.
Faza e 6-të: Pranimi
Në këtë pikë ne shohim një dritë në fund të tunelit. Kur fillojmë të pranojmë ndarjen, jeta fillon të ketë sërish disa elemente pozitive. Fillojmë të kuptojmë se kjo marrëdhënie nuk ishte shansi ynë i vetëm për lumturi.
Por është e rëndësishme të kihet parasysh se kjo është një gamë pranimi, sepse nuk është gjithmonë një rrugë lineare. Disa momente janë më të lehta, ndërsa të tjerët kthehen në mohim ose negocim. Por ajo që është e sigurt është se gradualisht po shkëputemi mendërisht nga ky person. Ne e mendojmë veten përsëri si një njësi dhe shohim para nesh fillime dhe shpresa të reja.
Faza 7: Ecja përpara
Këtu jo vetëm e kemi pranuar ndarjen, por tashmë shohim një histori të plotë, të “mbyllur” të së shkuarës. Jemi të çliruar emocionalisht dhe mendërisht nga individi. Ne fillojmë të shohim mundësitë që ekzistojnë rreth nesh, edhe nëse nuk duam domosdoshmërisht t’i shfrytëzojmë ato. Ne fokusohemi tek vetja, tek nevojat dhe dëshirat tona.
