Me krizën e koronavirusit, ngrirjen e përditshmërisë dhe të izoluarit prej muajsh, të gjithë u gjendëm ballë për ballë me anët e ndryshme të vetes dhe emocioneve tona.
Na lindën shumë pyetje, kemi pasur dhe kemi shumë pyetje, por nuk mund të marrin përgjigje, sepse nuk i kemi të dhënat reale. Dhe çfarë na mbetet në raste të tilla? Shumë pasiguri dhe frikë. Truri ynë është i lidhur të mos e pëlqejë pasigurinë dhe të panjohurën, sepse i barazon ato me rrezikun.
Situata aktuale ka shkaktuar shqetësim, frikë, pasiguri dhe ankth, duke na lënë në mëshirën e mendimeve dhe ndjenjave negative. Prandaj në momente të tilla, shëndeti ynë emocional, që nënkupton edhe shëndetin fizik, është shumë i rëndësishëm.
Lajmi i mirë është se ne jemi qenie teknologjikisht të përparuara, shumë komplekse me aftësinë për të vetërregulluar energjinë që rrjedh nëpër sistemin tonë biologjik. Ne mund të rregullojmë me vetëdije biologjinë tonë (të forcojmë imunitetin, të zgjojmë enzimat e jetëgjatësisë, të rrisim elasticitetin tonë). Si psh. Përmes emocioneve tona. Shëndeti dhe jetëgjatësia ndikohen më shumë nga mjedisi ynë i brendshëm sesa nga ai i jashtëm.
Na kanë mësuar se ka ndjenja negative dhe të këqija. Dhe çfarë të bëjmë me diçka negative dhe të keqe? Ne e heqim atë. I fshehim. Ne e maskojmë atë si diçka tjetër. Për ta kontrolluar atë.
Dhe kështu ne luftojmë kundër ndjenjave tona, i shtyjmë ato, pretendojmë se nuk ekzistojnë ose thjesht i mbyllim në bodrum dhe hedhim çelësin.
E vërteta është se nuk ka ndjenja negative apo të këqija. Të gjitha emocionet i shërbejnë një qëllimi. Funksioni i tyre është të tërheqin vëmendjen tonë, të fokusohemi në diçka dhe të na motivojnë të veprojmë. Emocionet janë në thelb neutrale, ato thjesht na bëjnë të dimë se ku jemi dhe si duken gjërat. Të gjitha emocionet janë informacione, të dhëna, mesazhe. Është energji në lëvizje dhe është gjuha kryesore e trupit, nënndërgjegjeshëm dhe intuitës. Kur shtypim ose injorojmë emocionet e vështira, viktima e vërtetë është mirëqenia dhe shëndeti ynë.
Si mund t’i kontrollojmë emocionet e vështira apo të pakëndshme?
Për shembull, kur ndjej frikë, pyes: “Çfarë po ndodh tani? A është kjo ndjenjë e imja? A është ndjenja në përpjesëtim me situatën?’
Pasi të njoh dhe pranoj atë që ndiej, mund të filloj ta transformoj atë. Shumë kërkime të fundit tregojnë se kur emërtojmë emocionet tona, ato humbasin një pjesë të fuqisë së tyre. Që kur bëhen objekt i procesit njohës, intensiteti i tyre ulet.
Intensiteti i reduktuar i ndjenjës, meqë e kam emërtuar, më lejon të qëndroj me të dhe ta përjetoj. E lejoj veten të ndihem i fryre, i zemëruar, i trishtuar ose i frikësuar.
Ndjej çfarëdo që ndjej dhe nuk e lejoj mendjen time ta justifikojë apo racionalizojë atë. Marr disa here fryme thelle dhe ulem me te. Unë bëhem “dëshmitar i shenjtë” i asaj që po ndodh brenda meje.
I vë re ndjesitë që kam në pjesë të ndryshme të trupit. Unë vëzhgoj, pa u përpjekur të rregulloj asgjë. Dhe pastaj pyes: “Cili është mesazhi i përgjithshëm i kësaj ndjenje? Çfarë dëshiron të më thotë?” Dhe unë qëndroj në heshtje dhe qetësi për disa minuta. Përgjigja mund të shfaqet në mënyra të ndryshme, si një ndjenjë, imazh, fjalë apo frymëzim…
“Çfarë dua vërtet? Çfarë po më thotë zemra? Çfarë duhet të bëj?’
Imazhet në mendjen time shkaktojnë një shpërthim kimikatesh që ndryshojnë përbërjen e gjakut tim, i cili nga ana tjetër rregullon dhe kontrollon qelizat e mia. Biokimikat e sekretuara tek unë janë si një valë që pastron trupin tim dhe i gjithë procesi zgjat 60 deri në 90 sekonda. Unë mund të menaxhoj dhe kontrolloj 90 sekonda, apo jo?
Problemet lindin kur nuk jemi mirë me veten. Të gjitha problemet janë të brendshme. Cilësia e jetës sonë përcaktohet nga cilësia e mendimeve dhe ndjenjave tona.
Është e rëndësishme të dini se ju mund të zgjidhni atë që do të mendoni dhe çfarë do të ndjeni. Ju mund të ndaloni impulset tuaja në gjurmët e tyre dhe t’i kontrolloni ato.
Si e jetoni jetën tuaj, me gëzim dhe dashuri apo me ankth dhe frikë?
