Të gjithë kërkojmë të gjejmë dashurinë e vërtetë në fytyrën e një partneri.
Ky person i vetëm që bujarisht na jep gjithë ngrohtësinë, kujdesin, lumturinë dhe mbrojtjen që ai ka për të na ofruar. Por a mund ta përshkruajë dikush këtë dashuri me fjalë? Është tepër komplekse, dashuria është kudo rreth nesh dhe bëhet e dukshme vetëm nëpërmjet akteve dhe ndjenjave që shkakton.
Diku atje jashtë është një pjesë e njerëzve të veçantë që mund dhe të duan me gjithë zemrën e tyre, duke i dhënë kuptim dhe ngjyrë thelbit të dashurisë së vërtetë. Nuk mund të matësh dashurinë që këta njerëz kanë për të dhënë. E vetmja gjë që është e sigurt është se ajo është e tepruar dhe vetëmohuese. Ata kurrë nuk kërkojnë shpërblime, as vlersim për atë që ata ofrojnë. Ndjenjat e tyre vijnë nga thellësitë e shpirtit të tyre dhe kjo është arsyeja pse ato janë autentike (të pakët).
Ata kanë ndjenja pulsuese dhe nuk gjenden në zonat gri. Çdo gjë në jetën e tyre përjetohet në ekstreme. Nga e bardha në të zezë dhe nga e zeza në të kuqe, sepse pasioni i tyre është i pashtershëm. Ata dashurojne me të gjithë shpirt, por ata thjesht të fshijnë në njëjtën mënyrë. Megjithatë, para se të arrijnë këtë extrem me njëri-tjetrin, ata kanë shfrytëzuar të gjitha mundësitë e mundshme, duke luftuar aq sa munden.
Ata kanë një shpirt të pastër dhe ndihmojnë, besojnë, jepen dhe e duan shumë. Kjo është arsyeja pse ata bëhen më keq se kushdo. Sytë e tyre tregojnë të vërtetat e tyre dhe bisedat e tyre bien. Pra, ju e dini se “po” dhe “jo” janë absolutë dhe të qarta.
Ata shpesh flirtojnë me kufijtë e tyre duke lënë mënjanë çdo egoizëm për hir të atyre që e duan. Ata nuk japin dorëheqjen lehtë dhe kërkojnë arsye që të mbajnë më shumë se çdo vështirësi. Ata luftojnë për të mbrojtur atë që i intereson ata dhe e dinë mirë se askush nuk është i përsosur. Ata nuk kërkojnë një përsosmëri të rremë. Ata zgjedhin të duan ty për pikërisht atë që je.
Ata zgjedhin të mos duan fare në qoftë se ata nuk mund të duan skajet. Ata nuk lejojnë që frika prej budallai t’i mbajë ata mbrapa dhe t’i kapi në kafazet. Edhe pse fillimisht ata duken hezitues, ato po hapen si faqe nga një libër. Ata nuk hezitojnë të zbulojnë dobësitë e tyre, edhe nëse ata e dinë se mund të kthehen në një armë kundër tyre në rast se bien në duart e gabuara.
Kur ata vendosin të largohen, ata largohen një herë e mirë. Ata nuk qëndrojnë në mes të situatave të përfunduara dhe nuk përpiqen të detyrojnë askënd të kujtojë ato kur nuk ka askund.
Ju e dini, ata dëmtojnë dy herë kur ata largohen. Dhe për atë që la pas, por edhe për shkak se ata ishin të detyruar të largoheshin. Ata e dinë, megjithatë, se ata kanë lënë betejën e tyre dhe e dinë se kur duhet të pranojnë humbjen e tyre. Koha nuk pret ndonjë. Është e kotë të këmbëngulësh kur duhet të largohen për të qenë në gjendje të ecin përpara.
Ata i kanë gjetur ate me vetminë dhe nuk duan të mbushin boshllëqet e tyre me më të lirë në rrugën e tyre. Ndjenjat e tyre duhet të jenë të vërteta dhe mbi të gjitha të jetë e mundur. Ata nuk kanë frikë nga fuqia e tyre,ata mbështeten në heshtje dhe pa thënë shumë se i lanë veprimet e tyre të flasin në vend të tyre.
Mos i nënvlerësoni ndjenjat e tyre. Ju nuk mund ta dini as sa guxim ata kanë nevojë për të hequr shpirtin e tyre para jush. Nëse i bën ata të trishtuar, ata do t’ju fshijnë një herë e përgjithmonë. Asgjë nuk është falur. Ata do t’ju injorojnë aq shumë sa që ju mund të filloni të dyshoni nëse ekziston vërtet.
Nëse qëndroni me fat dhe jeta ju shpërblen me një njeri të tillë, mos e humbni. Mbajeni atë pranë jush. Vetëm kaloni kohën me të dhe mos e humbni atë tek njerëzit që ju duan vetëm kur kushtet janë të drejta. Ata nuk mashtrohen nga ndonjë gabim i së kaluarës apo anët e shëmtuara të vetes, sepse ata dallojnë në ju të gjithë bukurinë që mendoni se keni humbur.
Ata do t’ju ndihmojnë të qëndroni në këmbë kur mendoni se nuk mund ta përballoni më dhe ata do të jenë atje për t’ju ofruar armët e tyre në çdo kohë. Vështirë ose e lehtë.
