Një ekip ndërkombëtar studiuesish ka identifikuar shkakun e sëmundjes autoimune lupus në mutacionet e ADN-së të një gjeni që ndjen ARN virale – një zbulim që do të çojë në zhvillimin e trajtimeve të reja. Aktualisht nuk ka kurë për sëmundjen kronike autoimune, e cila shkakton inflamacion në organe dhe nyje dhe ndikon në lëvizjen dhe lëkurën – ndonjëherë me simptoma dobësuese dhe komplikime që mund të jenë fatale.
Lupusi prek disa mijëra njerëz, dhe trajtimet aktuale janë kryesisht ilaçe imunosupresive që funksionojnë duke ulur aktivitetin e sistemit imunitar për të lehtësuar simptomat.
Megjithatë, shkencëtarët kohët e fundit raportuan se ata kryen sekuencën e plotë të gjenomit në ADN-në e një fëmije spanjolle të quajtur Gabriela, e cila u diagnostikua me lupus të rëndë kur ishte 7 vjeç. Një rast kaq i rëndë me fillimin e hershëm të simptomave është i rrallë dhe sugjeron një shkak unik gjenetik.
Në analizën e tyre të publikuar më 27 prill në Nature, studiuesit raportojnë se kanë gjetur një mutacion të vetëm të rëndësishëm në gjenin TLR7. Nëpërmjet referimeve nga SHBA dhe Spitali Renji i Shangait në Kinë, ata identifikuan raste të tjera të lupusit të rëndë ku edhe ky gjen kishte mutacion.
Për të konfirmuar se mutacioni shkakton lupus, ekipi përdori modifikimin e gjeneve CRISPR për ta futur atë te minjtë. Këta minj më pas zhvilluan sëmundjen dhe shfaqën simptoma të ngjashme, duke ofruar dëshmi se shkaku ishte mutacioni TLR7. Si modeli i miut ashtu edhe mutacioni u emëruan ‘kika’ pas Gabriela, vajzës së re që po trajtohet në Qendrën e Universitetit Kombëtar Australian për Imunologjinë e Personalizuar.
Një numër i vogël njerëzish me lupus mund të kenë variante në vetë TLR7, por shumë pacientë kanë dëshmi të mbiaktivitetit në rrugën TLR7. Duke konfirmuar një lidhje shkakësore midis mutacionit të gjeneve dhe sëmundjes, studiuesit mund të fillojnë të zhvillojnë trajtime më efektive.
Mutacioni që studiuesit identifikuan bën që proteina TLR7 të lidhet më lehtë me një përbërës të acidit nukleik të quajtur guanozinë dhe të rrisë aktivitetin e saj. Kjo rrit ndjeshmërinë e qelizave imune, duke e bërë më shumë gjasa për të keqidentifikuar indin e shëndetshëm si të huaj ose të dëmtuar dhe për të nisur një sulm kundër tij.
Interesante, studime të tjera kanë treguar se mutacionet që e bëjnë TLR7 më pak aktiv lidhen me disa raste të infeksionit të rëndë COVID-19, duke theksuar ekuilibrin delikat të një sistemi të shëndetshëm imunitar.
“Gjetja e trajtimeve efektive për lupusin është një sfidë e madhe dhe agjentët imunosupresivë të përdorur sot mund të kenë efekte anësore serioze dhe t’i lënë pacientët më të prekshëm ndaj infeksioneve,” tha autorja kryesore Carola Vinuesa, hetuese kryesore dhe drejtuese e Laboratorit të ri të Autoimunitetit në Francis. Instituti Crick, ku do të vazhdojë kërkimet. “Ka pasur vetëm një trajtim të ri të miratuar nga FDA në 60 vitet e fundit apo më shumë.”
“Kjo është hera e parë që një mutacion TLR7 është treguar se shkakton lupus, duke ofruar prova të qarta të mënyrës se si mund të shfaqet kjo sëmundje.”
10 herë më shumë gjasa të ndodhë tek gratë
Ky hulumtim mund të ndihmojë gjithashtu të shpjegojë pse lupusi është rreth 10 herë më i zakonshëm tek gratë sesa tek burrat.
Meqenëse TLR7 ndodhet në kromozomin X, gratë kanë dy kopje të gjenit, ndërsa burrat një. Zakonisht, një nga kromozomet X është joaktiv te femrat, por në këtë pjesë të kromozomit, heshtja e kopjes së dytë shpesh është jo e plotë. Kjo do të thotë se gratë me një mutacion në këtë gjen mund të kenë dy kopje funksionale.
“Identifikimi i TLR7 si shkaku i lupusit në këtë rast jashtëzakonisht të rëndë i dha fund një odiseje diagnostike dhe sjell shpresë për trajtime më të synuara për Gabrielën dhe pacientët e tjerë me lupus që mund të përfitojnë nga ky zbulim,” thotë Dr. Carmen de Lucas Collantes, bashkë- autor i studimit.
Studiuesit tani po punojnë me kompanitë farmaceutike për të eksploruar zhvillimin ose përshtatjen e terapive ekzistuese që synojnë gjenin TLR7. Dhe ata shpresojnë se synimi i këtij gjeni mund të ndihmojë gjithashtu pacientët me kushte të ngjashme si artriti reumatoid dhe dermatomioziti, të cilat i përkasin të njëjtës familje të gjerë si lupus.
